Park Narodowy Teide

Park Narodowy Teide to największy park na Wyspach Kanaryjskich i obowiązkowy cel wycieczki dla wszystkich zwiedzających Teneryfę.

Kratery, wulkany i rzeki skamieniałej lawy tworzą wyjątkowy krajobraz wokół Wulkanu Teide wznoszącego się na wysokość 3 718 metrów. Zwiedzający napotkają liczne udogodnienia, które pozwolą im na poznanie i podziwianie tego zakątka: łatwe dojścia do drogi przecinającej cały park; dwa centra dla turystów ujawniające jego sekrety; strefę restauracji, aby posilić się przed dalszą wędrówką; liczne punkty widokowe, z których rozciąga się widok na pełną panoramę parku; rozległą sieć szlaków dla tych zwiedzających, którzy pragną bardziej zagłębić się w Park; a nawet możliwość zakwaterowania w hotelu Parador Nacional de Las Cañadas del Teide lub w schronisku Altavista mieszczącym się na wysokości 3 270 m n.p.m.

Przewagą jednego z największych cudów świata, Parku Narodowego Teide jest łatwość dostępu oraz bliskie położenie względem państw europejskich.

Cały park stanowi niezwykły skarb geologiczny, którego wulkany, kratery, kominy wulkaniczne, zastygłe strumienie lawy i rozmaite formacje tworzą imponujący zestaw kolorów i kształtów. Park Las Cañadas del Teide zadziwia różnorodnością, fascynuje ogromnymi rzekami skamieniałej lawy oraz zachwyca erozją rozpadających się skał i kolosalnymi rozmiarami tego chaosu minerałów. Dla kontrastu, wiosną oferuje cudowny i niepowtarzalny na świecie ogród pełen kwiatów i delikatnych zapachów.

Formą dominującą jest Teide, majestatyczny gmach wulkaniczny, który nabiera zupełnie odmiennego wyglądu w zależności od czasu i miejsca, z którego jest podziwiany, a każde z jego wielu oblicz niezmiennie zachwyca obserwatorów. U jego podnóża rozciąga się morze młodych skał wulkanicznych, których erozja nie zdążyła zniszczyć. Tworzą one bogate zestawienie form i materiałów wulkanicznych zatrzymanych w wielkim amfiteatrze kreślonym ścianą Las Cañadas.

Otaczająca go ściana rozciąga się na długości 25 kilometrów i posiada wzniesienia sięgające 600 metrów wysokości na obszarze znanym jako Guajara, stanowiącym ich najwyższy punkt. Ta naturalna bariera wpływa na pozostałości po poprzednim gmachu wulkanicznym, który częściowo zaniknął 198 tysięcy lat temu w wyniku gigantycznego osuwiska, które ukształtowało dzisiejszą depresję Las Cañadas i odsłoniło w rejonie Los Roques część korzeni wulkanu w postaci kanałów i kominów wulkanicznych zasilających dawne erupcje.

W przekroju ściany widoczne są trzy miliony lat skomplikowanej historii geologicznej, w której cykl osuwisk i kształtowania się Teide mógł powtórzyć się kilkakrotnie.

Położony w centrum Teneryfy Park Narodowy jest największym i najstarszym z czterech parków istniejących na Wyspach Kanaryjskich. Nad jego powierzchnią liczącą 190 km2 (18 990 hektarów) wznosi się Teide o wysokości 3 718 m n.p.m. stanowiący najwyższy szczyt Hiszpanii.

Park Teide został uznany za park narodowy w 1954 roku, a w roku 1989 przyznano mu Europejski Dyplom Obszarów Chronionych w najwyższej kategorii. Posiada on dwa centra dla turystów: jedno mieści się w El Portillo i dedykowane jest przyrodzie, drugie zaś znajduje się w hotelu Parador Nacional i jest poświęcone tradycyjnemu wykorzystaniu Las Cañadas.  W 2007 roku Park Narodowy Teide został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.